کد مطلب:50035 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:4

گنجینه پرسمان » قرآن

آيا قرآن - عمدي يا غيرعمدي - تحريف شده است؟

ابتداء بايد توجه به اين نكته بكنيم كه: تحريف در واقع دو نوع متفاوت از هم دارد يكي تحريف لفظي است و ديگري تحربف معنوي نزاع و بحث در حقيقت در نفي و اثبات قسم اول واقع است نه در دومي به لحاظ اينكه وقوع تحريف معنوي نمي تواند به اصل قرآن و صيانت آن ضرري بزند ازاين رو مي گوييم تحريف معنوي به معناي تغيير دادن مفهوم قرآن و تصرف در تفسير آن كاري است كه در گذشته صورت گرفته و در آينده هم صورت خواهد گرفت اساساً در طول يك تاريخ دشمنان اهل بيت پيغمبر با اين گونه تصرف و اجتهادها در معاني قرآن توانسته اند آياتي كه در عظمت و فضيلت آنان نازل گرديده به معناي هاي ديگر و غلط تفسير و تأويل كنند و از مقام و شكوه خاندان نبوت بكاهند چنانچه گذشت اين از محل بحث خارج است و اما تحريف لفظي به معناي اسقاط آيات قرآن و اضافه آنها و تغيير دادن كلمات آن عملي هست كه قابل بحث و بررسي است (ر. ك علامه خويي ترجمه البيان ص 325) دلايلي كه بر نفي تحريف لفظي مي توانيم اقامه كنيم به شرح ذيل است: 1- به تعبير حضرت علامه طباطبايي روشن ترين دليلي كه مي توان بر عدم تحريف قرآن اقامه كرد و اثبات نمود كه قرآن امروزي همان قرآن نازل شده بر پيامبر اكرم(ص) است و هيچ گونه تغييري بر نداشت همين است كه اوصاف و امتيازاتي كه قرآن مجيد براي خود بيان نموده هنوز هم باقي و چنانكه بوده محفوظ است مانند نور و هدايتگر بودن قرآن و بيان هر آنچه بشر در زندگي خود نيازمند آن است و فطرت انسان با آن سازگار است و به اصطلاح ارائه سازمان وسيع معارف اعتقادي واخلاقي و قوانين عملي فردي و اجتماعي در قالب اصول وكليات توسط قرآن كنوني قابل خدشه نمي باشد (ر. ك قرآن در اسلام، اثر علامه طباطبايي ص 117). افزون بر آن به تعبير علامه طباطبايي از آنجايي كه اين قرآن منصف به آن اوصاف مخصوص است مستند به پيغمبرش مي دانيم نه اين كه چون به حكم ادله مستند به آن جناب است قرآنش مي دانيم پس قرآن كريم در اين جهت به هيچ كتاب ديگري نمي ماند. (ر. ك ترجمه تفسير الميزان ج 12 ص 182) 2- در جواب بخش دوم هم مي گوييم كه تحريف غير عمدي از نوع كم كردن آيات در قرآن راه نيافته است به عللي كه ذكر مي كنيم: الف) برخي از جمله علامه خويي(ره) گفته اند: عنايت و توجه خاصي كه رسول(ص) واصحابش به قرآن قائل بوده اند موجب قطع و يقين مي گردد بر اينكه قرآن مجيد از همان دوران خود رسول خدا جمع آوري شده و از طريق يادداشت و يا حفظ نزد مسلمانان محفوظ بوده است و با اين همه اهتمام و دقت امكان تحريف غيرعمدي نمي رود، {V(ر.ك: علامه خويي، ترجمه البيان، ج 1، ص 307)V}. افزون بر آن تاريخ گواه است قرآني ك اصحاب در راه آن از جان شيرين و زندگي مي گذشتند چگونه حفظ قرآن را بي اهميت تلقي كنند. ب ) حديث متواتر ثقلين دليل ديگري بر بطلان تحريف مي باشد به دليل اينكه اين حديث (اني تارك فيكم الثقلين كتاب الله و عترتي) با از بين رفتن قسمتي از قرآن سازش ندارد زيرا در صورت تحريف آنچه از پيغمبر مانده قسمتي از كتاب خواهد بود نه همه كتاب و حال آنكه از اين حديث چنين بر مي آيد كه همه قرآن از رسول خدا(ص) به يادگار مانده نه قسمتي از آن. ج ) مسلماً رسول خدا(ص) هم به اهميت جمع آوري توجه كامل داشته و هم از تمام وسائل وامكانات برخوردار بوده و هم كوچكترين اهمال و مسامحه را در اين مورد روا نداشته است اين است كه به يقين بايد گفت تحريف غير عمدي در قرآن امكان ندارد راه يابد. د ) تحريف عمدي هم در قرآن ممكن نيست به جهت اين كه اين گونه تحريف يا بايد در آيات غير سياسي انجام بگيرد و يا در آيات اساسي قرآن و حال آن كه هر دو باطل است اما بطلان اولي به خاطر اين است كه اولاً) انگيزه اي براي اين كار در زمان حكومت ابوبكر و عمرو عثمان نبود به ملاحظه عدم تماس اين گونه آيات با كار حكومت و ثانياً) موقعيت اسلام و مسلمانان نشان مي دهد ك در آن زمان كسي نمي توانست دست بردي به قرآن بزند و اما بطلان دومي به اين دليل است كه اگر در قرآن آيه صريحي درباره خلافت وجودداشت به طور يقين از جانب علي(ع) و زهرا(س) در مقام اتمام حجت و استيضاح حق مورد استدلال قرار مي گرفت نبودن چنين استدلالي از روز اول دليل واضحي است كه چين آياتي نبوده و تحريفي واقع نگرديده است، {V(ر.ك: علامه خويي ترجمه البيان ص 311 - علامه طباطيايي، ترجمه الميزان ج 12 ص 161-167)V}. 3- پاسخ بخش سوم هم اين است كه تحريف عمدي و غير عمدي از نوع اضافه آيات هم مانند دو بخش قبلي واقع نشده است به سبب اين كه اولاً: دليل عقلي كه در پاسخ اجمالي بيانش گذشت به طور كلي تحريف را منتفي مي كند. ثانياً: دليل تاريخي كه بيانش در بخش دوم گذشت باز احتمال تحريف را به نوبه خود از بين مي برد. ثالثاً: حديثي كه نقلش گذشت باز جلو احتمال را مي گيرد. رابعاً: در خود قرآن آياتي وارد شده كه احتمال هر گونه تحريف را رد مي كند از جمله آيه 42 سوره فصلت دارد{A{/Bلا يَأْتِيهِ اَلْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ {w1-10w}{I41:42I}/} A}{Mيعني كتابي است كه باطل از هيچ طرف به آن راه ندارد M}و در آيه 9 سوره حجر فرموده: {A{/Bإِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا اَلذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ {w1-8w}{I15:9I}/}A}؛ {Mيعني ما ذكر را نازل كرده ايم و از آن حفاظت مي كنيم M}